Prolog
DON KISHOTI SHQIPTAR
Don Kishoti Shqiptar duke u mahnitur me
Luftën e Kaçakut të maleve për liri, vendosi edhe
ky të dalë maleve kaçak për të drejtat e
shqiptarëve, Shqipëri Etnike.
E thirri një Hoxhë
dhe i tha: ti do të jesh Sanço Panço im, besnik në
fushëbetejat që do t’i bëj unë me mullinjt e erës
anë e mbanë Mëmëdheut.
- Mirë, Zotëriu im, i tha Sanço Panço. Po, çka
do të fitoj unë si shpërblim, nëse bie dëshmorë
pas luftës çlirimtare?
- Eh, Sanço Panço im! Pas lufte ty do të të
shpërblej me një post në Qeveri: Ministër të
Kulturës Shqiptare.
- Po, Imzot unë nuk kam shkollë, vetëm katër
klasë fillore.
- Nuk prish punë kjo, Sanço Panço im.
Shpërblimi fitohet me luftë.
- Zoti Komandant, a ta marr edhe Qenin e
Sharrit me vete në luftë?
- Patjetër, Sanço Panço! Edhe atij i kemi
dhënë pak bukë.
Dhe, Don Kishoti ynë Shqiptar i hipi kalit...
Më falni, lexues i nderuar, harrova t’ju them se,
kalin e tij e pagëzoi me emrin: DorZiu. Sanço
Panço gomarit të tij me shalë.
Armët i futën në
Brez si trima. Mburojet në kokë. Qen Sharri pas
tyre si shok lufte në çetë.
No comments:
Post a Comment